Legendy Kha'labal II - Płacząca panna młoda: Część 2

Karkhaneses, władca wierzący, że jego władza absolutna polegała na fakcie, iż żadna zdrada nigdy nie powinna zostać puszczona płazem, zdecydował nie okazywać litości. Zarówno opiekunka Theripat jak i jej prawdziwy mąż zostali aresztowani a następnie publicznie zgładzeni i poćwiartowani. Sama Theripat uciekła na pustynię wraz ze swoim nowonarodzonym dzieckiem, jednak jej ojciec, który nie widział przebaczenia, wysłał za nią połowę swojej armii. Wkrótce została znaleziona, ale w momencie, gdy żołnierze właśnie mieli ją aresztować, wydarzyło się coś niespodziewanego. Trzymając dziecko przy swojej piersi, zdesperowana matka wpadła w przenikliwy, mrożący krew w żyłach płacz, który wkrótce przerodził się w nieziemski dźwięk, na który natura wydawała się odpowiadać. Nagle wybuchła burza piaskowa, dziksza i mocniejsza niż ktokolwiek pamiętał, w ciągu minut zniszczenie spłynęło na przerażonych żołnierzy faraona. Gdy powietrze się oczyściło, żołnierze straszliwie dygotali a wiele z najlepszych rydwanów faraona leżało rozbitych na piasku. Theripat i jej dziecko zniknęli na zawszę i nikt ich od tamtej pory nie widział. Za każdym razem jednak, gdy, nad Kha’labal szaleje burza, przesądni ludzie zaczynają ciche modły, aby tylko uspokoić płacz panny młodej.