Opowieści o nieznajomym: Księga pierwsza

Był to czas strachu spowodowanego przybyciem obcego. Został znaleziony na pustyni, bardziej martwy niż żywy przez kupców, którzy zlitowali się nad nim i przyprowadzili go tutaj. Lecz teraz, gdy odkryto, że obcy ma znamię przypominające skarabeusza, dominowało zdumienie i zdziwienie. Groza uderzyła w tłum. Szybko podjęto decyzję o zaprowadzeniu go przed oblicze kapłanów, którzy mogli poprosić bogów o znak. I tak się stało, kiedy mężczyzna majaczył przez sen, kapłani zapalili kadzidła i rozpoczęli starożytny rytuał, aby poprosić bogów o radę i wskazówki. Wysoki kapłan wspiął się na najwyższą piramidę i przywołał wiedzę wiatru oraz mądrość piasku. Przez trzy długie dni obcy przebywał w niebezpiecznej krainie oddzielającej życie od śmierci i przez trzy długie dni kapłanów nawiedzały wizje. Lecz kiedy te dni minęły wszystko się zmieniło. Po wszystkim obcy nagle otworzył oczy i rozejrzał się ze zdziwieniem. W tym momencie majaczący kapłan zaczął wypowiadać przepowiednie.