Daramanian Waraxe

Jak na broń takich rozmiarów, jest bardzo lekka. Trzymana oburącz, w połowie i przy samym ostrzu, może stać się bardzo niebezpiecznym narzędziem w rękach rodowitego Daramańczyka. Przez wieki, walki na pustyni udowodniły iż nawet najlżejsza rana może po kilku dniach spowodować śmierć. Upał, zerowa wilgotność i brak podstawowej opieki lekarskiej przetrzebiały każdą armię. Ten topór został tak skonstruowany, by jednym ciosem "zawadził" kilka celów. Co z tego, że nie zabije ich z miejsca, skoro w przeciągu 30 dni ci "zawadzeni" i tak umrą. Takie podejście do sprawy bardzo pasuje wszelkim klanom nomadów i bandytów. W otwartej walce z wojskiem nie mieli by szans, ale niewielkie i częste wypady mogą w dość długim czasie zdziesiątkować wrogą armię.

Tylko rycerze posiadający poziom doświadczenia wyższy niż 25 mogą nim właściwie władać.